Ważna rada od autora

Jeśli to możliwe, zapoznaj się z materiałami strony na komputerze stacjonarnym, laptopie lub komputerze typu all-in-one. Dzięki temu znacznie łatwiej będzie przeglądać strukturę strony, poruszać się między sekcjami i w pełni przyswajać treści. Korzystanie ze smartfona także jest możliwe, jednak z powodu mniejszego ekranu niektóre elementy i nawigacja mogą być mniej czytelne. Informacje o problemach prostaty są tutaj przedstawione w dużej liczbie artykułów, a każdy artykuł zawiera wyłącznie praktyczne korzyści — bez zbędnych stron czy nachalnej reklamy.

Spożywanie węglowodanów przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego

Pytanie

Czy nadmiar węglowodanów może wpływać na rozwój łagodnego rozrostu gruczołu krokowego? Czy w takim przypadku należy kontrolować ilość pieczywa i innych produktów mącznych, będących jednym z głównych źródeł węglowodanów? Jakie słodycze są dopuszczalne, a z których należy całkowicie zrezygnować?

Odpowiedź

Węglowodany przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego

Węglowodany stanowią jedno z podstawowych źródeł energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jednak, podobnie jak inne składniki odżywcze, mają również swoje wady. Nadmierny wzrost poziomu cukru we krwi po spożyciu produktów bogatych w węglowodany przeciąża układ hormonalny, a nierzadko prowadzi do jego dalszych zaburzeń. Łagodny rozrost gruczołu krokowego pozostaje w ścisłym związku z takimi zaburzeniami hormonalnymi — przy tym schorzeniu zwiększone stężenie cukru jest odbierane przez gruczoł jako bodziec do dalszego wzrostu.

Jednym z podstawowych warunków terapii łagodnego rozrostu gruczołu krokowego jest znaczne ograniczenie tłuszczów zwierzęcych i białek zwierzęcych. Powstały w ten sposób niedobór energii należy uzupełnić, lecz często pacjent robi to zbyt łatwo — bezrefleksyjnie zwiększa w diecie ilość węglowodanów. Jest to poważny błąd.

O indeksie glikemicznym

Jak właściwie dobierać produkty? Jednym z najpewniejszych sposobów jest zwracanie uwagi na indeks glikemiczny. Jest to wskaźnik określający, jak szybko po spożyciu danego produktu wzrasta poziom glukozy we krwi. Rzadko bywa podawany na opakowaniach, ale można go bez trudu znaleźć w Internecie — wystarczy wpisać w wyszukiwarkę: „indeks glikemiczny produktów”. Najczęściej prezentowany jest w formie przejrzystych tabel porównawczych.

Nie przytaczam tu pełnych tabel, ponieważ wartości indeksu u różnych autorów potrafią się wyraźnie różnić. Jest to zrozumiałe: odmiany winogron lub jabłek różnią się słodyczą, domowe przetwory powstają według różnych receptur, a biały chleb w każdym regionie piecze się według własnych standardów — z inną jakością mąki i innymi proporcjami składników. Mimo takich rozbieżności warto korzystać z dostępnych danych — to zdecydowanie lepsze rozwiązanie niż całkowite ich ignorowanie.

Zasada jest prosta: im wyższy indeks glikemiczny, tym silniejszy wpływ na poziom cukru we krwi. W wieku dojrzałym, a zwłaszcza w podeszłym, produkty o wysokim indeksie należy zdecydowanie ograniczyć lub całkowicie wykluczyć. Za wysoki uznaje się indeks od 65–70 wzwyż; niski — 40 i poniżej; zakres 40–65 to poziom średni.

Istnieje wiele diet uchodzących za zrównoważone. Jedni specjaliści je polecają, inni odradzają. Ponadto większość tych planów żywieniowych koncentruje się na kontroli cukrzycy lub masy ciała. W tym materiale omawiam wyłącznie zagadnienie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, dlatego moje wskazówki są dostosowane właśnie do tego problemu.

Trzeba pamiętać, że nadmiar cukru we krwi obciąża nie tylko układ hormonalny. Ciągłe wahania składu krwi prowadzą między innymi do osłabienia ścian naczyń, czyniąc je kruche. Jest to zawsze zjawisko niekorzystne. Spadek elastyczności i wytrzymałości naczyń pogarsza krążenie, a pogorszenie krążenia w obrębie miednicy mniejszej sprzyja postępowi łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Świadomie nie wymieniam wyjątkowo szkodliwych produktów — słodzonych napojów gazowanych, zmodyfikowanej skrobi, chipsów ziemniaczanych. Są one bezwzględnie przeciwwskazane przy łagodnym rozroście i przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego. Powodują ogromne szkody i nie mają żadnego uzasadnienia fizjologicznego.

Warto natomiast pamiętać o produktach powszechnie uznawanych za „zwyczajne”, a mających wysoki indeks glikemiczny: białe pieczywo, słodkie bułki, kleisty ryż, cukier, miód, kasza manna, większość potraw ziemniaczanych, owoce konserwowe. Ich spożycie należy zdecydowanie ograniczyć.

Wiele z nich można łatwo zastąpić. Całkowita rezygnacja z białego chleba nikomu nie zaszkodzi — można go z powodzeniem zastąpić chlebem żytnim o średnim indeksie glikemicznym. Dużą popularnością cieszy się również chleb bez drożdży — sam wybieram właśnie taki.

Zamiast smażonych ziemniaków (indeks 95) czy purée ziemniaczanego (około 85) można używać ziemniaków gotowanych w mundurkach: ich indeks jest wyraźnie niższy — około 65. Z tabel można również dowiedzieć się, że szkoda płynąca z picia piwa wynika nie tylko z tego, iż jest to lekki napój alkoholowy nasycony dwutlenkiem węgla, ale także z jego bardzo wysokiego indeksu glikemicznego — aż 110.

W większości przypadków pozytywne zmiany pojawiają się szybko. Obraz staje się jeszcze bardziej przejrzysty, jeśli korzysta się z prostych domowych urządzeń medycznych — ciśnieniomierza, termometru (warto zaobserwować, jak zmienia się temperatura ciała krótko po posiłku), a jeśli jest dostępny glukometr — to rozwiązanie idealne. Nie należy obawiać się wyników badań. Obawiać się trzeba tylko tego, czego nie da się naprawić. Samo słowo „badanie” oznacza analizę; wykonuje się je po to, aby zrozumieć przebieg terapii łagodnego rozrostu lub przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego i usunąć problem.

Po dokonaniu korekty jadłospisu warto zwrócić uwagę na jakość snu, wydolność, poziom drażliwości i apetyt.

Analizuj swój jadłospis

W mojej praktyce nieraz zdarzało się, że nawet jedna wskazówka dotycząca żywienia okazywała się kluczowa dla poprawy procesu zdrowienia. Kiedyś konsultowałem mężczyznę z wczesnym stadium łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Z dużym zaangażowaniem stosował moją metodę „Bez łagodnego rozrostu gruczołu krokowego”, a jego wrodzona komunikatywność i dociekliwość pomagały mu dokładnie analizować każdy element procesu zdrowienia i sumiennie wykonywać wszystkie zalecenia.

Oprócz łagodnego rozrostu gruczołu krokowego miał rozpoznane nadciśnienie tętnicze pierwszego stopnia, z którym żył już ponad dwa lata. Terapia przebiegała pomyślnie, pojawiły się pierwsze pozytywne rezultaty, a pacjent całkowicie odstawił leki obniżające ciśnienie. Leków stosowanych przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego — inhibitorów 5-alfa-reduktazy ani alfa-adrenolityków — nie przyjmował od początku. Podkreślam: do leczenia podchodził bardzo odpowiedzialnie i regularnie kontrolował swój stan.

W pewnym momencie proces stanął w miejscu. Zaobserwował, że rano, tuż po przebudzeniu, a często także wieczorem jego ciśnienie przekracza normę — 145/90 mm Hg. Utrzymanie prawidłowego ciśnienia jest jednym z koniecznych warunków powodzenia terapii; bez tego nie da się iść naprzód.

Zaczęliśmy analizować wszystko po kolei. Aktywność fizyczna była właściwa, ćwiczenia wykonywał poprawnie, a po treningach przez dłuższy czas utrzymywało się prawidłowe ciśnienie. W tamtym okresie nie było też nadmiernych obciążeń emocjonalnych. Przeszliśmy więc do analizy żywienia. Na pierwszy rzut oka wszystko było zgodne z zaleceniami.

Aby to dokładnie ocenić, potrzebowałem krótkiej przerwy. Po kilku dniach zapytałem go, ile chleba i produktów mącznych spożywa w ciągu dnia. Okazało się, że zdecydowanie za dużo. Zaleciłem całkowite wyeliminowanie ich na krótki czas. Już po jednej dobie ciśnienie wróciło do normy i utrzymywało się na prawidłowym poziomie. Pozostało tylko ustalić dopuszczalną ilość węglowodanów tego typu. Późniejsza dynamika zdrowienia wyraźnie się poprawiła.

Węglowodany a naturalne środki poprawiające potencję

W Internecie można znaleźć wiele informacji o afrodyzjakach — substancjach poprawiających potencję, obecnych w bezpiecznej formie w niektórych produktach spożywczych. Jednak niemal nigdzie nie wspomina się o tym, że stosując takie naturalne środki wzmacniające, absolutnie nie wolno łączyć ich z antagonistami — substancjami obniżającymi popęd seksualny.

Można spożywać orzechy różnego rodzaju (włoskie, piniowe, migdały, laskowe, brazylijskie), pietruszkę, cebulę, krewetki, ostrygi, a także przyprawy (cynamon, imbir, szafran). Jednak jeśli połączy się je z białym pieczywem (jego indeks według różnych źródeł wynosi 75 i więcej) lub pieczonymi ziemniakami (indeks 95), pożądanego efektu nie będzie. Rzadko się o tym mówi, a przecież właśnie utrzymujący się podwyższony poziom cukru we krwi należy do głównych przyczyn obniżenia potencji. Dlatego afrodyzjaki przy łagodnym rozroście i przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego nie tylko nie szkodzą, lecz wręcz pomagają — zwłaszcza te pochodzenia roślinnego.

Co wolno, a czego nie wolno

Jakie słodycze można spożywać przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego, a z jakich należy zrezygnować? Odpowiadam.

Natrafiłem kiedyś na informację, że kilka wieków temu roczne spożycie cukru wynosiło około dwóch kilogramów na osobę. Nie wiem, na ile jest to precyzyjne, ale współczesne dane wskazują, że dziś ta ilość wzrosła aż dwudziestokrotnie. Jednocześnie uważa się, że ludzki organizm w ogóle nie potrzebuje tak dużych ilości cukru.

Zachowuj umiar i dokonuj rozsądnych wyborów. Zdrowe są świeże owoce i jagody — morele, mandarynki, wiśnie, gruszki, granaty, grejpfruty, żurawina. Jednak wśród nich występują produkty o wysokim indeksie glikemicznym — daktyle, dynia. Melon i arbuz również nie są najlepszym wyborem.

Większość produktów roślinnych jest sezonowa, ale braków można łatwo uniknąć. Wiele osób potrafi przygotowywać wartościowe domowe przetwory. W mojej rodzinie część owoców i jagód mrozimy, a ja chętnie korzystam z suszarki do owoców, jagód i warzyw — świetnie się sprawdza.

Zdecydowanie zalecam rezygnację z kupnych słodyczy, zwłaszcza w połączeniu z wyrobami cukierniczymi — ciastem biszkoptowym, francuskim, kruchym lub parzonym. Nie polecam też częstego sięgania po produkty wieloskładnikowe — przed spożyciem warto choćby zorientować się, co zawierają.

W mojej domowej kuchni obowiązuje prosta zasada: nie jem za każdym razem tego, co słodkiego przygotuje żona, a jeśli już jem — to połowę dotychczasowej porcji i bardzo powoli. Taki drobny zabieg psychologiczny pozwala szybciej odczuć sytość.

Słodycze czekoladowe i cukrowe — karmelki, toffi, czekoladki, landrynki, kandyzowane owoce — odradzam nie tylko z powodu ich wysokiego indeksu glikemicznego. W ostatnich latach ich jakość stała się bardzo wątpliwa, szczególnie w przypadku produktów dużych wytwórców.

Jeśli jednak ktoś bardzo chce, może pozwolić sobie na niewielką ilość, zwłaszcza jeśli stan gruczołu krokowego jest prawidłowy, to znaczy nie ma oznak łagodnego rozrostu. W takim przypadku należy kupować wyłącznie słodycze przeznaczone dla małych dzieci — ryzyko trafienia na produkt niskiej jakości jest wtedy najmniejsze.

Czy można pić kawę? Najlepiej całkowicie ją wyeliminować, szczególnie w połączeniu z cukrem.

Wniosek jest prosty: wiedza jeszcze nigdy nikomu nie zaszkodziła. Zapoznanie się z tymi informacjami nie zajęło Państwu wiele czasu, ale zrozumienie, czym jest prawdziwe zdrowie, stało się odrobinę pełniejsze.

Z poważaniem, Gennadiy Plotyan, autor treści o symptomatyce, niuansach diagnostyki i leczeniu BPH.

Dalej, jeszcze bardziej korzystne dla Ciebie będzie zapoznanie się z metodą leczenia prostaty: Русский, Українська, English, Türkçe, العربية, Deutsch, Français, Italiano, Español, Português, Język Polski.
Tekst dostępny na: Русский, Українська, English, Türkçe, العربية, Deutsch, Français, Italiano, Español, Português.